Przedmioty i metody:

• Uczestnicy:W sumie158 zdrowi mężczyźni i kobiety w wieku od20 i 59 latzostali zrekrutowani. Wolontariusze z ostrymi lub przewlekłymi chorobami, ci, którzy spożyli więcej niżCodziennie 500 ml kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych i alkoholi, ci, którzypił napoje alkoholowe częściej niż dwa dni w tygodniu, którzy w przeszłości regularnie stosowali suplementy przeciwutleniającetrzech miesięcy, palacze, osoby intensywnie ćwicząceoraz te, które nie spełniały dziennej normy spożycia 500 – 2500 ml oczyszczonej wody, zostały wykluczone. Ostatecznie 41 kwalifikujących się uczestników zostało losowo przydzielonych do grupy wody wodorowej (n = 22) i grupy wody normalnej (n = 19). Jednak w trakcie badania 2 uczestników odpadło z grupy stosującej wodę wodorową i 1 z grupy stosującej normalną wodę. Ostatecznie,20uczestnicy grupy wody wodorowej i18w grupie normalnej wody ukończyli 4-tygodniowe badanie interwencyjne.
• Metody interwencji:Zużyta grupa wody wodorowej1,5 litra wody bogatej w wodór(przy stężeniu wodoru 0,753 ± 0,012 mg/l) codziennie, podczas gdy grupa pijąca normalną wodę piła taką samą ilość normalnej wody. Uczestnicy mieli za zadanie wypić wodę z butelki o pojemności 500 ml w ciągu godziny od jej otwarcia. Oprócz kawy, herbaty, napojów bezalkoholowych i napojów alkoholowych nie wolno było dodawać żadnej innej dodatkowej wody, a całkowite spożycie tych dodatkowych napojów kontrolowano tak, aby nie przekraczało 500 ml dziennie.

• Pojemność przeciwutleniająca i uszkodzenia oksydacyjne: Po czterech tygodniach zarówno picie zwykłej wody, jak i wody bogatej w wodór doprowadziło do wzrostu biologicznego potencjału antyoksydacyjnego (BAP) w surowicy. W całej populacji nie było znaczącej różnicy między grupą wody wodorowej a grupą wody normalnej pod względem BAP. Natomiast u uczestników powyżej 30. roku życia picie wody wodorowej skutkowało znacznym wzrostem BAP (p = 0,028). W młodszej grupie (< 30 lat) nie zaobserwowano istotnego wpływu wody wodorowej na BAP (p = 0,534).
• Apoptoza komórek jednojądrzastych krwi obwodowej (PBMC) i profil populacji komórek odpornościowych krwi:Na początku badania nie było istotnej różnicy w częstości występowania komórek apoptotycznych we krwi pomiędzy obiema grupami. Jednakże po 4-tygodniowej próbie, w porównaniu z grupą otrzymującą normalną wodę, odsetek apoptotycznych PBMC w grupie otrzymującej wodę wodorową był znacząco niższy (p = 0,036). Ponadto, metodą cytometrii przepływowej stwierdzono, że w grupie otrzymującej wodę wodorową zmniejszyła się częstość występowania komórek CD14+.
• Analiza transkryptomu:Analiza sekwencjonowania RNA PBMC wykazała, że ​​istnieją znaczące różnice pomiędzy transkryptomem grupy zawierającej wodór i normalną grupę wody. Co najważniejsze, sieci transkrypcyjne związane z odpowiedzią zapalną i szlakiem sygnałowym NF-κB w grupie wody wodorowej uległy znacznemu obniżeniu.